Kontoristen

Alle har eit syskenbarn på Gjøvik. Slik har det vore i generasjonar. Av nyare dato, er det at endå fleire har ein øl-hipster i omgangskrinsen. Ein øl-hipster er ein nokså ung mann med skjegg og litt rare klede. Han syklar gjerne på syklar som ikkje er spesielt gode å sykla på, og han kan snakka lenge om skilnadene mellom ein IPA og ein APA. Faktisk kan han og vera ei ho, men då med mindre skjegg og endå meir ubrukeleg sykkel.

Øl-hipsterane har saman med mikrobryggeria og heimebryggarane stole ølet attende frå alkoholikarane. No er pappvindrikkarane nederst på alkoholkonsumentstigen, berre såvidt over raudspritgjengen. Ølkjennarane er heilt der oppe blant dei profesjonelle vinsamlarane.

Heimebrygging er vorten til ein stoverein aktivitet, trass i griset på kjøkkenet og/eller i kjellaren. Det er faktisk litt skummelt. Korleis skal ein tolka det at mikrobryggeria prentar oppskriftene på etikettane? Kanskje er det ein freistand på folkleggjering etter modell frå påske-kake-bilaget i Hjemmet?

I så fall trugar det øl-hipsterane. Kor kjekt er det å ha kløande skjegg, rare klede og ubrukelege syklar, om det finst koselege koner med betre dreis på øl-kokinga?

Truleg er den sikraste vegen vidare å foredla øl-kunsten. Vera eitt steg føre desse tradisjonstru kake-kusene. Koma på nye maltblandingar og la humla suse på ein ny måte. I vår tid, er det ikkje sikkert det skal så mykje nytt til. Eigentleg. Kanskje kan det vera nok med ei ny innpakking?

Eg har slumpa borti eit bryggeri som er ikkje mindre enn verdsleiande på trendsetjarfronten. Av ei heilt vanleg maltblanding, kan dei trylla fram alskens herlege øl-variantar.

Der andre nøyer seg med å laga eit øl av den engelske typen staut, gjer dette bryggeriet nokre få, viktige, justeringar, og endar opp med ein heilt ny type øl: Post-imperial Soviet stout, med typenemninga PISS. Kven kan tenkja seg ein øl-hipster av i dag som pratar om piss? Men vent du, til morgondagen gryr.

Bryggeriet har også meir tradisjonelle typar i sortimentet. American Fail Ale kan vera øl basert på amerikansk humle, men som ikkje heilt svarar til forventingane, reint smaksmessig. Det kan og nyttast til typenemning der inspirasjonskjeldene kan knytast til tvilsamt amerikansk tankegods.

Utan å gjera så mykje med oppskrifta, er det også råd å laga eit øl med ei heilt anna typenemning. Riga Mortis Ale skil seg fra Rigor Mortis Ale ved at fyrstnemnde berre gjev dødsstivleik i ein del av kroppen. Gjerne dersom ein er på tur til Riga.